وبلاگ اشعار مخلص

وبلاگ اشعار مخلص

گاه سروده های مهندس فتح الله آقاخانی
وبلاگ اشعار مخلص

وبلاگ اشعار مخلص

گاه سروده های مهندس فتح الله آقاخانی

شعر توکل بر خدا


شعر توکل بر خدا


هرکه بر جز ذات حق امیــد بست

او بدانـد زین جهت طرفی نبست

ای برادر کن توکـــــل بر خـدا 

کو نباشـد هرگز از بنـده جـــٕـدا

آن خداوندی که گفت ادعوا مـرا

وی مسلم میدهـد حاجت تـرا

پس بخـوان با نام نیکویش ورا 

با سماجت تو بـزن آن کوبه را

تو فقط زان در به حاجت میرسی 

از دگر در کی به رفعت مـیرسی

صاحب این در سمیعست و بصیر

قادرست و هـم علیمست و خبیر

او به حالت از همـه آگه تر است

بر تمامی مشکلاتت ناظــر است

گر دلت خواهد شود حاجت روا

 چنگ زن بر درگهـــی بی منتها

مخلصا هرگــز مبر زین در امید 

بنده شو بر این سرا، عبــدی عبید 

مرداد 1379

شعر امام خمینی


بمناسبت صدمین سالگرد تولد امام خمینی(ره)
او که وا اســــــــــــــلام را فریاد کرد
نهضتی ظالــــــم شکن بنیاد کرد
مــــــــــــــردمانی خفته را بیدار کرد
پیرو برنا را به حق هشـــــیار کرد
انتقامی سخت از دشـــــمن گرفت
فرصت از آن خصم اهریمن گرفت
او که در خرداد عاشــــــــورا آفرید
نهضتی چون کـــــــــــربلا را آفرید
او به حق اســــــــــلام را آوازه داد
ویــــــــن درخت از نو آبی تازه داد
ذر عمـــــــــــــــل آیات را تفسیر کرد
قلب هر آزاده را تســـــــــخیر کرد
زد تفا ئل ســـــــــــوی ایران آید او
خوب آمد سوی فرعـــــــون آید او
او که هرگز در دلش خوفی نداشت
واهمه از شاه پوشــالی نداشت
شاه خائن از وطـــــــــــن آواره کرد
فتنه گر ها یک به یک بیچـاره کرد
او که اســــــــــــتیلای کافر را زدود
شعر اســـــــتقلال و آزادی سرود
او که اهــدافش خدایی بود و نور
در یدش بیضای موسـائی به طور
همچو موسای کلیـــــــــــم الله بود
در یدش فرمـــــــــــانی از الله بود
خاک ایـــــــــــران نام او فریاد کرد
مرد و زن جان در رهـش ایفاد کرد
هم حکیـــــــم و عارفی فرزانه بود
هم ادیب و شاعـــــری جانانه بود
او که نامش شـــــــــهره آفاق شد
در وصال دوست تابش طاق شد
او که هم خم بود هم می بود و نی
من کجا قادر بوم بر وصف وی
وی نباشد جز خــــــــمینی دیگری
سرور و سالار و بی هــمتا سری
مخلصا دنیا و عقلانیت بخیر
می شود گر رهروش باشی نه غیر
مهر 1378
برچسب‌ها: شعر انقلاب، شعر امام خمینی

کنار زنده رود

فاصله ی منزل ما تا زاینده رود حدود 500 متر است .  صبح جمعه  هجدهم فروردین سال 9۱ جهت صرف صبحانه به کنار زاینده رود رفتیم که تحت تاثیر آب روان رودخانه و فضای سبز مصفای اطراف ابیات زیر به زبانم جاری شد :

کنار زنــــــــــــــده رود ار تو نشینی             بهشت جـــــــــــــــاودان را تو ببینی


اگر زهره نشــــــــــــــیند در کنارت              تو پنــــــــــداری که درخلـــــد برینی


چو مهدی باشد و حسنا و محسن             به شاخ خودتو گلشـــــــــن را نگینی


اگر زهرا بیایــــــــــــــــــــد با محمد            چه جمع با صـــــــــــفایی را قرینی


صفورا با مطهر جــــــــــــــمع گردند            کنار گل بــــــه گلـــــــــزاری نشینی


حسین و مائده چون شاخ شمشاد            چو گل های گلســـــــــــتان وجنانی


بیا ریحان بیا زهــــــــــــــــرا تو با ما            که با هم جمع گلــــــــــــها را کزینی


بیا فاطی تو هم هــــــمراه احسان             نباشد تا به جمع مـــــــــــــا حزینی


دل مخلــــــــــص خدایا شاد گردان             که این جمع مصــــــــــفا را فزونی


ببار از آســـــــــــــمان باران رحمت             که باشـــــــــد زنده رودت را روانی

ایام فاطمیه تسلیت باد

اللهم صلی علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها  

بعدد ما احاط به علمک

شعر شعبان (شعبان 1419 - آذرماه 1377)


ماه خوبان ماه شعـــــــــــبان میرسد    

موسم گل های بســتان میرسد


شاخ طوبی سر زد از خلـــــــــد برین  

مژده اینک ماه غفـــــران میرسد


مولد بوالفضل و  ســجاد و حسین 

یاورانی بهــــــــــر قرآن میرسد


زادروز مهـــــــــــدی صاحب زمان  

سروری براهــــــل ایمان میرسد


تا که آن طاووس جــــــــنت زاده شد

بانگ تکبیر از گلســــــتان میرسد


نوگل زیبا به نرگس بر شـــکفت

 بوی عنبــــــر از بهاران میرسد


زین گل نرگـــس بود شاد عسکری 

حجت حــــــــق ماه تابان میرسد


طالع بدر الدجــا ، شمس الضحاست

نجم ثاقب نور افشـــــــان میرسد


ای عزیز آماده باش و منتــــــــــــــظر

آن مه پنهان به کنـــــعان میرسد


چون که مهدی برکشــــد از رخ نقاب 

نابسامانی به سامان میرسد


تا که مــــولایم کند پا در رکاب 

کجروی ها هم به پایان میرسد


"مخلصا" غمگــــــــن مباش و نا امید

یوسف زهـــــــــرا نمایان میرسد


فاعـــــــلاتن فاعـــــــلاتن فاعـــــــلن 

 فاعــــلاتن فاعـــــلاتن فاعــــــلن


استمداد راهنمایی

نظر به اینکه اینجانب ادیب و شاعر نبوده و چنین ادعایی نیز ندارم ضمن تشکر از کسانی که بنده را با راهنمایی های مشفقانه و  برادرانه خود ارشاد و بهره مند نمودند عاجزانه از بازدیدکنندگان خواهشمندم از نظرات و راهنمایی های سازنده خود مرا بی بهره نگذارند .

یک مرتبه یکی از شعر های خود را به یکی از شعرای اصفهان ارائه نمودم ؛ وی گفت : چند سالت هست و چه درسی خوانده ای ؟  گفتم حدود شصت سال و مهندسی خوانده ام در پاسخ گفت آیا من هم میتوانم مهندس بشوم ؟  چون او هم مسن بود عرض کردم خیر ، ایشان در جواب فرمودند : پس تو هم نمی توانی شاعر بشوی !!!


ضمنا برای معرفی خود به استحضار میرساند که اینجانب متولد سال 1328 در اصفهان بوده و در سال 1355 از دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی متالورژی فارغ التحصیل شده ام .

علیهذا مطالبی که در قالب شعر ارائه میدهم را، شما به عنوان دل نوشته های این پیرمرد قبول بفرمایید.

باتشکر

شعر حماسی در مورد تجاوز آمریکا به افغانستان در سال 80

وبلاگ اشعار مخلص - شعر حماسی ضد آمریکا متجاوز


در تاریخ دهم آبان ماه 1380 به مناسبت حمله یانکی ها به افغانستان قطعه ی حماسی زیر را سرودم:


زنم بر مغز یانکی آن چنـــــــــان پتکی

که از فرقش شراره بر هـــــــــــوا خیزد

به رگــــــــــبار مسلسل آن چنان بارم

 که از اعماق جسمش شعله ها خیزد

زنم تکبیر و خواهم یک همــــــــاوردی

 که از ژرفای جانش نالــــــــــه ها خیزد

شرر بر خانه ی آن خصـــم دون ریزم

 که فریاد از درونــــــــــش تا سما خیزد

یورش بر لشـــــگر باطل برم چون برق

 که طـــــوفان بر وجودش چون بلاخیزد

بزن "مخلص" تو هم ضربی چنان محکم

که بر طومار ننگینش فــــــــــــنا خیزد

مخلص اصفهانی

دهم آبان هشتاد

شعر دعای کمیل (شعر شب جمعه )

برای مداحان یا امامان جماعت در شروع و مقدمه خوانی دعای روح بخش کمیل شعر زیر را سرودم :


جمعه شب آمده تا دل ز خدا یاد کند

بنده از کار خودش توبه و فریاد کند


چون بفرموده حق دست دعــا بردارد

او اجابت کند و بنده خود شادکند


همچنین در سه فراز دعای کمیل "یا رب یا رب یا رب" دارد که شعر زیر را انشا کردم : 


آنقدر یا رب بگـــــــــــویم تا خدا یادم کنی 

  ز آتش دوزخ رها از غـــــــم تو آزادم کنی


جمعه شب ها با زبان مرتضی خوانم تو را 

 تا که دستم را بگیری لطف و ارشادم کنی


همینطور مطلب ریر


شب جمعه که شب رحـــــــــــمت و غفران خداست  

دوری از مســـــجد و محراب و دعا کار خطاست

سرخوش آنکو که در این شب به دعا مشغول است

 فارغ از فیض در این همچو شبی مسئول است

همره خضـــــــــــــــــــــر شو و آنچه علی گفت کمیل

 لوح دل ســـــــــــــاز دعایی که بنام است کمیل

با زبان علوی مســــــــــــــــــــــــــــــئلت از یزدان کن

  رحمت واســــــــــــــــــــــعه را واسطه جانان کن

مخلص ار طالب فیضـــــــــــــــــــــی به خرابات خرام

 که به رنــــدی بود این راه و روش ، کیش و مرام

 

 

تابستان 89

فتح الله آقاخانی

(مخلص)

بهــــــــــــــــاریه


در تاریخ 25 اسفند نود بعد از فریضه صبح سروده زیر به ذهنم آمد :

چو شـــــاخ گل به دامن کهســـار           تو هم بیار گلی به بزم بهــــار

گلی به رنگ محبت، به بوی حبیب        به طرف گلستان بوسعت گلزار

          

البته فارغ از این معانی ؛ به حقیقت ، روح بهار باعث انشاء این دوبیتی گردید



از عبارت بوی حبیب؛ معنی بوی خدا را اراده کردم.

و دیگر اینکه کوه از یک نگاه نماد خشونت و صلابت است و لی شاخ گل مقابله به مثل نمی کند و به این صخره بزرگ گلی لطیف تقدیم می کند ؛ انسان ها هم می توانند در برابر عکس العمل خشن دیگران خدایی عمل کرده و با لطافت و مهربانی برخورد کنند کما اینکه خداوند در قرآن به موسی میفرماید :

اذهبا الی فرعون انه طغی . فقولا  له  قولا لینا ....

شعر صلوات (هفدهم ربیع الاول)

هنگام درود است بیا تا بفرستیــــــم 

تقدیم به طاها و به صادق بفرستیــم


یک دسته گل از روضه رضوان بهشتی

 صلوات به آن سید بطحــــــابفرستیم

***************

هنگام درود است بیـــــــا تا بفرستیم 

 تقدیم به محمــــود و به طاها بفرستیم


یک دسته گل از روضه رضوان بهشتی 

 صلوات  به آن سید بطحــــــــابفرستیم


بر ختم رســـل سید و سالار دو گیتی  

صلوات بـــه آن لـولـوی لالا بفرستیم


بر دئب مـــلائک سخن و گفـــته دادار

صلوات جلی بر مـــــــه بی تا بفرستیم


برآن که سفر کرد به معـــــــراج الهی 

صلوات خــدا بــر رخ زیبــــابفرستیم


مخلص تو بیا نیز به آن حسن وملاحت

صلوات به صوتی خوش و غـرا بفرستیم


شعر امام رضا علیه السلام


    ****زیارت ثامن الحجج علیه السلام****  


دعوتم کردی رضـــــــــــــــاجان آمدم 

با قدم نی بلکــــــه با جان آمــــــــــدم  


با هزارن شـــــوق و مـــــــــیل و آرزو

تا بگیرم فیض و غفــــــران آمــــــدم


از وطن تــا تــوس و مشهد بی امـــــان 

بهــــر پابوسی جــــــــــانان آمــــــدم


ای بســا مــردم که یک حج می روند

من به یـک باره هــــزاران آمــــــدم


من به امیدی که در هنگام خــــــوف

تو بگـــیری دست یاران آمــــــــدم


ســـــــــــاده نبود نیل بر فردوس حق

 من بدین سامان به رضـوان آمــــــدم


بهـــر خوشنودی فرزندت جــــــــواد(ع)

من به رغبت تا خراســـــان آمــــــدم


سر چه  دارد  ارزشــــــــی در راه تو 

تا که قربانت کنم جــــــــان آمــــدم


باره ها مشمـــول لطفت گشـــــته ام

این سفر با عزم چنـــــــدان آمـــدم


شعر مخلص شعر ساده با صفاست

 تا دهی آن رفد* شــایان آمـــــدم


 فا عــــلاتن فاعـــــلاتن فاعــــــــــلن

 فا عــــلاتن فاعـــــلاتن فاعــــــــــلن


مهر 1382

*رفد : جایزه